Autizam je jedan od pet poremećaja iz spektra autizma. Ostala četiri su: Aspergerov sindrom (najsličniji po znakovima i uzroku), Rettov sindrom, dječiji disintegrativni poremećaj i pervazivni razvojni poremećaj.
Autizam i poremećaji koji liče na njega, je stanje koje se može prepoznati po teškim smetnjama kod socijalne interakciji i komunikacije, ograničenom interesu i ponavljajućim ponašanjima. Osim ovih simptoma javljaju se često i drugi, kao što su hiperaktivnost, poremećaj percepcije, problemi sa spavanjem itd… Ovi simptomi se mogu razlikovati od osobe do osobe i nisu ključni za uspostavljanje dijagnoze. Raspon u grupi je velik. Mnogi imaju poremećaj razvoja, često u kombinaciji sa epilepsijom i/ili oštećenjem vida i sluha. Druga djeca su “normalna” i talentovana. Na koji način će se ovi simptomi pokazati zavisi od različitih faktora kao npr. godina, talenta, znanja i prihvatanja okoline.
Autizam je u većoj mjeri prisutan, nego što se to ranije mislilo, otprilike 1 na 150 djece. Četiri puta je češći kod dječaka i obuhvata sve etničke i socijalne grupe.
To je simptomski definisana dijagnoza, sa uglavnom, nepoznatim biološkim uzrocima. Najizraženiji su genetički faktori, ali su najvjerovatnije prisutni i različiti okolinski faktori, npr. infekcije. Trenutno se smatra, da rutinske vakcine koje djeca dobijaju u ranoj dobi, izazivaju autizam, iako to nije tačno i za to nema nikakvih dokaza. Čak, postoje vrlo snažni dokazi, koji pokazuju da nema nikakve veze između vakcina i poremećaja. Tako da se roditeljima, više nego preporučuje da vakcinišu svoju djecu, jer je u svijetu primjećen porast dječijh bolesti, koje se već desetinama godina nisu javljale. Uzrokom toga se smatra nevakcinisanje djece.
Trenutno ne postoji lijek, ali su istraživanja, koja su urađena posljednjih deset godina, pokazala da rana i intenzivna intervencija daje bolju prognozu većini djece. Zbog toga je važno da se dijete sa autističnim poremećajem uoči što ranije, i to, ako je moguće, prije nego što napuni dvije godine.